วิธีดำเนินชีวิตเมื่อเริ่มต้นเป็นคริสเตียนชน

ชีวิตคริสเตียนจะต้องเต็มล้นด้วยพระวิญญาณบริสุทธิ์อยู่เสมอ เพื่อที่ชีวิตของเราจะเต็มไปด้วยพลังในการดำเนินชีวิตและการรับใช้ “ไม่ใช่ด้วยฤทธิ์ หรือ แรง กำลังของเรา แต่ด้วยฤทธิ์เดชแห่งพระวิญญาณบริสุทธิ์ของพระเจ้า”

การมาเป็นคริสเตียนไม่ใช่การเปลี่ยนศาสนา  แต่เป็นการหันหลังให้กับบาป เพื่อกลับมามีความสัมพันธ์กับพระเจ้าผู้ทรงสร้างเรา

“การเชื่อฟัง” เป็นพื้นฐานในชีวิตคริสเตียนที่สำคัญอย่างยิ่ง เพราะเราเห็นตัวอย่างการไม่เชื่อฟังครั้งแรกในโลกของมนุษย์คู่แรก จึงทำให้ต้องตกอยู่ภายใต้อำนาจของซาตานและความบาป (ปฐก.3) และเห็นถึงตัวอย่างอิทธิพลของการเชื่อฟังของพระเยซูคริสต์ที่ทรงยอมเชื่อฟังจนถึงความมรณา (ฟป.2:8) ซึ่งเป็นเหตุให้คนทั่วโลกได้รับพระพรดังนั้น “การเชื่อฟัง” จึงเป็นเรื่องที่เราจำเป็นต้องให้ความสำคัญอย่าง การเชื่อฟังพระเจ้านำพระพรและชัยชนะมาสู่ชีวิตของคริสเตียน ถ้ามีแต่ความเชื่อแต่ปราศจากการเชื่อฟังก็ไม่มีประโยชน์อะไร แม้แต่มารก็เชื่อพระเจ้าและกลัวจนตัวสั่น (ยก.2.19)  มีคริสเตียนไม่น้อยที่เชื่อพระเจ้าแต่ไม่ยอมจำนนต่อพระองค์  ยอมรับพระเยซูเป็นพระผู้ช่วยให้รอดจากบาป แต่ไม่ยอมรับพระองค์เป็นเจ้าชีวิต คริสเตียนเหล่านั้นยังเป็นเจ้านายเหนือชีวิตตัวเอง ทำตามใจตัวเอง ไม่เชื่อฟังพระเจ้า ชีวิตจึงไม่เกิดผล  มีความสับสน ขาดสันติสุข ขาดพลัง และเป็นหินสดุดของคนเป็นอันมาก ไม่มีสิ่งใดทดแทนการเชื่อฟังได้ พระเจ้าพอพระทัยการเชื่อฟังมากกว่าการถวายเครื่องบูชาใดๆ 1ซมอ.15.22  ดังนั้น การเชื่อฟังพระเจ้าทำให้ทำให้คริสเตียนเจริญก้าวหน้าในชีวิต  1ยน.2.3-4 ผลของการเชื่อฟังเป็นกุญแจสำคัญทำให้คริสเตียนมีชัยชนะ…

พระเจ้าได้ตั้งเราในธรรมชาติให้เกิดในครอบครัวและมีพ่อแม่เป็นผู้ดูแล เมื่อเรามารู้จักพระเจ้า เราก็ได้รับฐานะใหม่ในการเป็น “ลูกของพระเจ้า” และเป็นสมาชิกในครอบครัวในคริสตจักร เราปรารถนามีผู้ดูแลชีวิตเราในทางธรรมชาติอย่างไร เราก็ปรารถนามีผู้ดูแลเราในครอบครัวในคริสตจักรอย่างนั้นเช่นกัน เพราะจำเป็นที่เราต้องถูกฟูมฟักและทะนุถนอมจากผู้ดูแลเรา พระเจ้าจึงมีแผนการอันดีในการตั้งคริสตจักรท้องถิ่นให้เป็นเสมือนครอบครัวฝ่ายวิญญาณของเรา 1. ความหมาย“คริสตจักร” “คริสตจักร” หมายถึง กลุ่มคนที่กลับใจบังเกิดใหม่   เชื่อวางใจในองค์พระเยซูคริสต์และยอมรับว่าพระเยซูคริสต์ทรงเป็นพระเจ้าที่ มาบังเกิดเป็นมนุษย์  ถูกตรึงที่ไม้กางเขนเพื่อช่วยเหลือมนุษย์ทั้งหลายโดยสละพระชนม์ชีพและพระโลหิตของพระองค์เองเป็นค่าไถ่ชีวิตของมนุษย์ที่เป็นคนบาปให้พ้นจากความบาปนั้นและได้กลับมามีความสัมพันธ์กับพระเจ้าดังเดิม เมื่อมีคนที่เชื่อในพระเยซูคริสต์มารวมตัวกันมากขึ้นในที่แห่งเดียวกันใน ชุมชนนั้น ๆ เราเรียกว่า คริสตจักรท้องถิ่น และเมื่อมีคนที่เชื่อเกิดขึ้นมากมายตามชุมชนตามท้องถิ่นต่าง ๆ ทั่วโลก…

มธ.10:32-33 การรับพระเยซูต่อหน้าคนอื่น คือการเป็นพยานกับผู้อื่นถึงความเชื่อของเราที่มีต่อพระเจ้า จากพระคัมภีร์ข้อนี้เราเห็นความสำคัญของการที่เราต้องเป็นพยานกับผู้อื่น เพราะการเป็นพยานเป็นการแสดงออกของการยอมรับพระเยซูต่อหน้ามนุษย์ถ้าหากเราไม่ยอมรับพระเยซูต่อหน้ามนุษย์พระเยซูก็จะไม่ยอมรับเราต่อหน้าพระเจ้าด้วยเช่นกัน คริสตจักรยุคแรก ๆ เราพบว่าคนที่เป็นคริสเตียนต้องรับการข่มเหงต่าง ๆ นานาบางคนได้รับการข่มเหงจนถึงแก่ชีวิต ก็เพราะเขาไม่ยอมปฏิเสธพระเยซูคริสเตียนในยุคแรกมิได้เป็นคริสเตียนที่อยู่เฉย ๆ แต่เมื่อเชื่อแล้วก็เป็นพยานถึงความเชื่อนั้นด้วยความร้อนรน และผู้มีอำนาจหรือทางราชการในเวลานั้นถือว่าศาสนาคริสต์เป็นศาสนานอกกฎหมายการเป็นพยานเรื่องของพระเยซูคริสต์จึงเป็นการผิดกฎหมายการเป็นพยานของคริสเตียนในสมัยนั้นจึงมีความยากลำบากมากแต่ถึงกระนั้นคริสเตียนในยุคแรกก็ยังยอมพลีชีวิตเพื่อประกาศข่าวประเสริฐ คริสเตียนไทยในปัจจุบันไม่ได้มีปัญหาถูกห้ามการเผยแพร่ศาสนา แต่สำคัญคือเรื่องความอายหรือการกลัวว่าจะไม่ถูกยอมรับในสังคมพระคัมภีร์ข้อดังกล่าวจึงช่วยเราได้มาก ที่จะช่วยให้เรามีความกล้าที่จะเป็นพยานเพราะถ้าเราอายที่จะรับว่าเราเชื่อในพระเยซูพระเยซูเองก็จะอายที่จะยอมรับกับพระเจ้าว่าเราเป็นสาวกของพระองค์ ยังพบว่าสาเหตุส่วนใหญ่ที่คริสเตียนไม่ค่อยเป็นพยานเป็นเพราะ “ไม่รู้ว่าจะเป็นพยานอย่างไร?”  ใน มธ.28:19   การเตรียมตัวให้พร้อมเพื่อเป็นพยานชีวิตและการเป็นพยานพระกิตติคุณของพระเยซูคริสต์เราต้องทำความเข้าใจ “ขั้นตอน” ต่างๆ ดังนี้…

พระเจ้าเปรียบผู้เชื่อในพระองค์ว่าทุกคนเป็นลูกแกะของพระองค์ ที่พระองค์ต้องดูแล เลี้ยงดู เอาใจใส่ทะนุถนอม แนะนำสั่งสอน ลงโทษเมื่อทำผิด เพราะวิสัยของแกะขาดผู้เลี้ยงไม่ได้แกะจะหลงหาย ช่วยตัวเองไม่ได้เมื่อเผชิญกับปัญหา พระเจ้าจึงทรงเป็นผู้เลี้ยงที่รักในชีวิตคริสเตียน และยิ่งกว่านั้นพระวจนะของพระเจ้ามาถึงผู้เชื่อในพระเจ้าทุกคนว่า ถ้าเรารักพระเจ้าให้เราเลี้ยงดูฝูงแกะของพระองค์ การเห็นคุณค่าผู้เลี้ยง ยน.21.15-17 แสดงถึงความสำคัญและการเห็นคุณค่าในการเป็นพี่เลี้ยงดูแลแกะ 1ปต.5.2  อัครทูตเปโตรกำชับเราให้เป็นผู้เลี้ยงแกะ คุณลักษณะของการเป็นพี่เลี้ยง สดด.23.1-6 เลี้ยงดูแกะไม่ให้ขัดสน ก. สดด.23.2ก ไม่ขัดสนฝ่ายร่างกาย ข. สดด.23.2ข  ไม่ขัดสนฝ่ายจิตใจ…